سایت شخصی احمد علینقی

Like all dictators, Putin has two tools: "lie & trick." With these two he deceives the people & rules .
A revolutionary armed fighter under any ideology, like a terrorist, only destroys. The essence of revolutionary thinking is elimination and the essence of the weapon of destruction .
آنچه در ایران وجود ندارد ساختار فهم مدیریت و فرهنگ مدیریت است. اما حاکمیت مدام مدیر عوض میکند. وضعیت نابسامان امروزین ناشی از همین خطاست .
هرچند «سکولاریسم» تاریخچه ای طولانی ندارد. ولی کوروش کبیر نخستین امپراتور بود که با نگرش سکولاریسم بر نیمی از دنیا حکمرانی کرد *
شالوده زندگی بشریت امید به آینده بهتر است. آیا در ایران من می توان امیدی به آینده بهتر داشت!؟ .
دوران قانون گرایی صده 20 گذشت. قرن 21 عصر نمایش مدیریت اجتماعی برای برخورداری از یک جامعه نیکبخت است .
آنچه سبب برخاستن غرب از خاک قرون وسطی گردید، مبارزات اجتماعی نبود. بلکه این روشنگری اجتماعی بود که تکانه حرکت بزرگ شد .
Freedom is the breath space of human psyche. If this space is closed, then, of course, a person will be depressed. .
آزادی فضای نفس کشیدن روان انسانهاست. اگر این فضا بسته شود، بیگمان روان آدمی افسرده می گردد. .
برعکس آدمهای نفهم که فقط زور بازو دارند. ولی انسانهای فهیم غیر از زور بازو، عقل هم دارند .
کپی نویسی در پژوهشهای نظری و مهندسی معکوس در تحقیقات صنعتی، دو عارضه بنیادی در نظام پژوهشی ایران .
فضای جنگی در کشور، برایند نبود توانش های لازم برای مدیریت اصولی کشور است .
ویل دورانت: مردمی که در جهل و خرافات دست و پا میزنند، آمادگی پذیرش دموکراسی را ندارند .
Effective social management is surely recognition of human needs, requirements of society and balanced these two important elements .
The present day is the "era of management," and countries need more efficient and productive managers than anything else .
همانطور که جامعه کولاژی از آدمهای مختلف می باشد، پس باید کولاژ عقیدتی و باورها را نیز پذیرا باشیم .
آیا منافع ملی در هر کشور، غیر از تامین آسایش و آرامش همگانی و رفاه عمومی می باشد؟ .
The advancement of societies is precisely at the level of their social management .
The status of each nation in history is precisely according to its own will .
Information awareness is not very important. But what is important, is knowledge of social interpretation .

کتاب: غرب استمارگر - شرق استعمارپذیر

این عنوان برای کتابی است که مدیر سایت در حال نویسش آن می باشد. کتابی که در مراحل میانی قرار دارد و تا تکمیل آن چند ماهی دیگر طول خواهد کشید.

این کتاب دقیقا ماهیتی متضاد با آنچه درباره استعمارگرایی و تعریف استعمارمطلب نوشته شده و خوانده اید می باشد. در این کتاب به تفصیل به چرایی پیدایش استعمار در طول تاریخ کلان پرداخته می شود. محتوای جامع این کتاب به این موضوع اشاره دارد که بدانیم این استعمارگران نیستند که استعمارگر می شوند. بلکه این مستعمرات هستند که استعمارپذیر می گردند و خودشان عامل پدیده استعمار گرایی می باشند. زیراکه پدیده استعمار ناشی از خطای تفکر و نگاه نزد استعمارپذیران است که استعمارگران را به استعمارگری تشویق می کند. کتاب اشاره جالبی به مفهوم استعمارگری دارد و علت اساسی استعمارگری و مستعمره شدن کشورها را تبیین می نماید. اینکه چرا غرب لطیف(بعنوان وجه کلی) که مخالف جنگ است به جایگاه و نقش استعمارگری رسیده و شرق جنگاور(بعنوان وجه کلان) که پیوسته با استعمارگران می ستیزد، همیشه مستعمره است. وجالبتر آنکه شرق توان خروج از مستعمرگی را ندارد و هرچه بیشتر می کوشد، اما بازهم در دامن فراینداستعمارگری، پسرو و وابسته به استعمارگران می باشد.

مولفه کلیدی و قابل توجه با دو خصیصه شاخص و متضاد در درون دو قطب غرب استعمارگر و شرق استعمارپذیر، در این نکته نهفته است که جنگاوران (بطور اعم شرقیان) جنگ با دشمنی با مفهوم غرب را تنها راه نجات می دانند و مشخصا هوشمندی و عقلانیت نیز در پروسه مبارزه گری معنا پیدا می کنند. ولی غربیان مخالف با جنگ، مشخصا عقلانیت و هوشمندی را در تولید دانش و علوم مفید هزینه می کنند و رویکرد اندیشوی آنان نفوذ در بازارهای اقتصادی و فرهنگی شرقیان و دیگر ملل تحت سلطه(جهان دوم و سوم) است. همان کاری که امروز انجام می دهند و شرقیان نیز تمام قد بازار خود را به استعمارگران سپرده اند. اما تمامی کوشش شرقیان در مبارزه و ستیز فیزیکی با استعمارگران خلاصه شده است.

این موضوع وقتی اهمیت بیشتری پیدا می کند که بدانیم سازه فرهنگ(بعنوان عنصر بنیادی در ساخت و پرورش جوامع) اصولا و عموما بزرگترین اهرم کنشی هر ملت تلقی می شود و فرهنگ ملتهاست که چگونگی و کیفیت زندگی آنان را تعیین می کند. پس فرهنگ غالب و غنی، اهرم استعمارگری و فرهنگ ضعیف و خموده، اهرم استعمارپذیری شمرده می شود. این قضیه امروز دقیقا در شبکه جهانی جاری است و کشورهای پیشرو از فرهنگ پویا و کارامد بهره مندند و کشورهای عقب مانده نیز پیوسته در معرض مقوله ای با نام تهاجم فرهنگی قرار دارند. به همین روی است که در دوره معاصر شاهد آن هستیم که فرهنگ غربی در دنیا می دود و رسوخ می کند. اما فرهنگ شرقی مدام در معرض استحاله و تهی شدن توسط فرهنگ غربی است(بد نیست به مقاله من با عنوان: «چرا فرهنگ ژاپن راه نمی رود، اما فرهنگ آمریکا با سرعت می دود» مراجعه گردد).

آیا غیر از این است؟! یا به واقع چرا چنین است؟ آیا این رخداد جالب و قابل تامل نیست؟؟!! 23/02/98