شعر و شاعری چه نقش و سودی برای جامعه دارند(چرا کسروی جشن کتابسوزان اعمال می کرد)
شاید بتوان گفت شعر و شاعری بالاترین رتبه را در جایگاه کنشهای اجتماعی ایران دارا می باشند و کشور ما از وجه کثرت شعرا، از جایگاه برتری در بین جوامع جهانی برخوردار است. این رخداد نیز بدان جهت می باشد که این سرزمین خاستگاه شاعران بزرگ و ارزنده ای در دنیا بوده و تعدادی از شاعران ایرانی سرامد گیتی هستند. این مقوله شاید از وجهی اساس افتخار برای جامعه ایران باشد که هست. اما شوربختانه این انبوه شاعران گرانقدر در ایران، اساسا سبب پیشرفت و ترقی کشور نگردیده اند. زیراکه شاعر و رمان نویس تنها عناصر الزامی در عرصه پیشروی و ترقی جامعوی نمی باشند. بلکه یک جامعه پیشگام و ممتاز برای برخورداری از جامعه نیکبخت و پیشاهنگی در جهان امروزی، نیازمند دانش های سودمند و علوم نتیجه گرا در حوزه های انسانی - اجتماعی است. ولی کشور ما هنوز در حال درجا زدن در پیشتازی هنر شعر است. هنری که هرچند ارزش اجتماعی شایانی دارد. اما هرگز کامل کننده یک جامعه نیست و هر جامعه برای تحول اساسی و جوهری درونی، بیش از هر چیز به دانش و علم نوگرا نیازمند است. رخدادی که اصلا در جامعه ایران با استقبال و اشتیاق روبرو نیست و ایرانیان شوق و علاقه ای به خروج از وضع کنون خود ندارند.
دانلود فایل PDF